Trump bombardeert Iran en NAVO zwijgt
Chaos nadert Europa
Trump gedraagt zich als een losgeslagen gorilla in het centrum van de macht. De aanval op Iran is geen uitglijder van een losgeslagen leider maar Amerikaans beleid met NAVO-stempel. Terwijl hij zich opmaakt voor zijn komst naar de NAVO-top in Noordwijk, gaf hij alvast opdracht tot het bombarderen van nucleaire installaties in Fordow, Natanz en Esfahan. De bommen vielen voor hij arriveerde. De politieke dekking volgt later. in Fordow, Natanz en Esfahan. Hij noemde het zelf een volledige vernietiging. Geen diplomatiek gebaar, maar doelbewuste oorlogsvoering.
De NAVO-top is een toneelstuk. Terwijl aan de vergadertafel wordt gepraat over veiligheid, gooit Trump bommen. Europa kijkt toe. De NAVO verdedigt niets meer, maar schuift aan bij het Amerikaanse oorlogsspel. Europese landen betalen mee, zonder vragen, zonder verzet. Nederland stelt zijn grondgebied beschikbaar voor machtsspelletjes waarvan de afloop elders gevoeld wordt.
Noordwijk is geen conferentielocatie meer, maar een afgeschermde zone waar schijn en macht elkaar versterken. Ministers en generaals doen alsof ze iets te zeggen hebben, terwijl de werkelijke beslissingen allang elders zijn genomen. Demonstranten worden geweerd, de openbare ruimte is hermetisch afgesloten. Burgerrechten zijn ondergeschikt aan draaiboeken. Wie nog iets wil zeggen, krijgt alleen de stoep tegenover een afzetting. Macht duldt geen tegenspraak, zeker niet in het zicht van camera’s.
Klik goed op de afbeelding om het product te bekijken
De aanval op Iran heeft niets te maken met veiligheid. Het is machtsvertoon en provocatie in één beweging. Amerika daagt uit, zoekt de grens op, en kijkt of Europa mee knikt. En ja, dat doet het. Brussel stamelt iets over de-escalatie. Nederland zwijgt. NAVO-woordvoerders drukken op herhaal. De media schrijven het netjes over.
Iran is vandaag aan de beurt. Morgen is het een ander land dat in de weg ligt of iets bezit dat het Westen goed uitkomt. De boodschap wordt elke keer hetzelfde verpakt: bescherming van orde, verdediging van waarden. In werkelijkheid draait het om invloed, toegang tot grondstoffen en lucratieve wapendeals.
Wie bombardeert krijgt een label dat past. Rusland is altijd terrorist. Israël verdedigt zich. Amerika zorgt voor stabiliteit. Het is dezelfde dodelijke actie met wisselend etiket. Deze draaideurlogica voedt woede, verwarring en extremisme. Toch blijft het officiële verhaal overeind, netjes gekopieerd door elk journaal.
NAVO-geld stroomt naar logistiek, munitie en interventie. Als Iran terugslaat zal Europa de gevolgen dragen. Washington blijft op veilige afstand. Europese burgers zullen betalen voor een oorlog die ze niet hebben gekozen.
Iedereen zag het aankomen. Trump maakte geen geheim van zijn plannen, en toch bleef het stil aan Europese kant. Geen leider die opstond, geen tegengeluid. Er werd gekozen voor inschikken, voor buigen, voor meelopen. De NAVO-top werd een schaamlap voor oorlogsretoriek. Niemand die durfde te zeggen wat er werkelijk gebeurde. Wie daar zat, wist wat hij faciliteerde. Wie zweeg, stemde toe.
Europa buigt, knikt en zwijgt. Tegenstemmen blijven uit, blokkades worden niet opgeworpen, grenzen worden niet getrokken. Terwijl Amerikaanse bommen vallen, houdt iedereen zich afzijdig. Aanvallen worden niet tegengehouden, alles gebeurt onder ons toeziend oog. We staan niet meer aan de zijlijn, we zijn onderdeel van de machine. Iedere bom die met onze hulp wordt afgeworpen is mede onze verantwoordelijkheid. Dit gaat niet over symboliek. Dit gaat over echt bloed, echte ruïnes en echte schade waar wij deel van uitmaken door niets te doen.
De NAVO-top is geen vredesoverleg, het is een lanceerplatform voor geweld. Hier worden geen conflicten opgelost, hier worden ze gepland. Politieke leiders doen niet alsof, ze weten precies wat ze legitimeren. Wie nu zwijgt, hoeft straks niets meer uit te leggen. Dan is de bom al gevallen, letterlijk en moreel.
Er is nog één grens over: weigeren mee te doen. Wie nu instemt, doet actief mee. Wie niet opstaat, kiest partij. Als Europa nog iets van waardigheid heeft, dan is dit het moment om te breken met volgzaamheid.
Niet straks.
Nu.
Voor de volgende bom ons allemaal raakt.
Ook het lezen waard (zeg ik zelf)
Nieuwsbrief? Ja, maar zonder poeha
Ja, je ziet veel op internet. Maar niet met mijn woorden, mijn scherpte en mijn humor.
Schrijf je in als je:
- Genoeg hebt van lege updates
- Soms wilt lachen én nadenken
- Wilt weten waar ik me nu weer druk om maak
Kort, scherp en alleen als het ergens over gaat.