En andere valse beloftes

Ik fantaseer weleens hoor, nee nu niet over die leuke man. Gewoon over dat ik een succesvolle geldmagneet ben. Niet omdat ik op een yogamat heb liggen vibreren met een boekenlijst aan affirmaties, maar omdat mensen denken: zij schrijft zoals ik denk, ik steun haar. Dat ik een mok als online gooi met een tekst die zelfs je zuurste collega doet grinniken, en voor ik met m’n ogen kan rollen zijn ze allemaal weg. Orderbonnen tot aan het plafond, uitverkocht en foetsie. Mijn voorraad leger dan de inhoud van een politieke belofte.

Dat zou pas ademen zijn, niet meer met zweethanden bij de kassa staan twijfelen tussen sinaasappelen of hondenbrokken. Geen innerlijke Excel bij elk aankoopmoment. Gewoon doen wat je doet, wetende dat er mensen zijn die niet alleen zeggen ‘wat schrijf je goed’, maar ook denken: hier, koop jij maar die sinaasappel én een snack voor Sky.

Maar ja, de keiharde realiteit hè. Geen geldmagneet, geen law of attraction-talent. Gewoon een sloeber met principes, een toetsenbord en een oprechte hekel aan online zweefpraat. Geen masterclass voor 995 euro, geen cursus chakra’s poetsen. Ik schrijf niet omdat het moet. Ik schrijf omdat het móet, omdat ik anders implodeer van alles wat in mijn kop rondtoert. Vooral dat zwijgen voor mij gevaarlijker is dan uitspreken. Ik liever openlig op papier dan dichtslib in stilte.

Klik goed op de afbeelding om het product te bekijken

Maak 'm eigen, bestel nu jouw gepersonaliseerde product.

Als raken genoeg zou zijn, had ik allang een Tesla

Ik wil dat iemand mijn tekst leest en denkt: ja, precies dit. Niet: ‘Koop nu mijn e-book met bonusmodule’. Ik wil dat iemand lacht, fronst en zich herkent. En als ze dan iets kopen of iets teruggeven, mooi. Maar ik ga je niet manipuleren met gladde slogans en spiritueel sausje. hallo, ik ben geen marktplaats voor hoop in PDF-vorm.

Soms doe ik weer een poging. Dan denk ik: vooruit dan maar, hup, in de etalage met die mok met grap, tekst en net iets te veel eerlijkheid erbij. En ja hoor, een paar mensen reageren, zelfs eentje die zegt ‘leuk ding’. Maar eerlijk? Daar haal je de productiekosten nog niet eens uit, laat staan m’n werk. Op een goeie dag reageert een fb vriend met een duimpje. En dat voelt dan bijna als winst, ja,  al weet ik ook: applaus betaalt geen printerinkt.

Ondertussen geef ik weg wat anderen factureren

Ik geef, alles. Inzichten, verhalen en zelfs de ellende die ik normaal liever achter de voordeur laat vegeteren. Dingen waarvoor anderen funnels bouwen met neonletters en een geautomatiseerde factuur, knikker ik gewoon gratis online. En ja, soms krijg ik een berichtje terug: “Dit had ik precies even nodig.” En dan weet ik: dáár zit de waarde.

Tot ik weer naar m’n bankrekening kijk, zucht en denk: tja, waardering is mooi, maar het betaalt geen rekening. Misschien had ik die inzichten beter kunnen verpakken in een gelikt e-book, 47 euro inclusief bonusaflevering ‘zelfzorg voor beginners’.

En zodra ik iets probeer te verkopen

Dan krijg je gezeur. “Oei, je wordt wel commercieel hè?” Nee Karel, ik verkoop geen woekerpolis, ik verkoop een mok. Met een grap erop. En een beetje mezelf erin. Maar zodra iemand met principes geld probeert te verdienen, wordt het ongemakkelijk. Alsof je integriteit afbrokkelt zodra je er een prijskaartje aan hangt. Alsof ik ineens geen schrijver meer ben, maar een wandelende kassa met schuldgevoel.

De algoritmes willen drama, geen nuance

Ik heb geen Insta, tiktok-proof hoofd met een filter eroverheen en wimpers tot aan m’n kruin. Geen make-uplijn, geen volgers die kwijlend op de bestelknop drukken omdat het plaatje zo lekker smoelt. Wat ik heb? Woorden, geen glitter en geen toneel.

En toch. Als ik een selfie zou posten met een wijnglas in m’n hand en de tekst “ik voel me overvloedig”, dan scoor ik beter dan wanneer ik deel dat ik twijfel, worstel of me afvraag hoe ik deze maand weer rondkom. Tja, want het algoritme wil geen diepte. Het wil oppervlakkig spektakel, alles moet blinken, knallen en vooral verleiden.

Maar ik blijf gewoon schrijven. Helemaal niet omdat het loont, scoort, maar omdat ik niet anders kan. Dat er ergens iemand in stilte zit te scrollen, struikelt over mijn woorden en denkt: hé, ik ben dus niet gek. En dat ene zinnetje “Jij schrijft wat ik voel” is soms precies genoeg om die hele algoritmehel weer even te negeren. Al weet ik ook: likes koop je niet bij de bakker, laat staan brood.

Ik ben geen geldmagneet, ik ben een chaosmagneet

Geld loopt met een boog om me heen, maar chaos? Die komt altijd gezellig langs. Kapotte apparaten, buren met ruzie én vuurwerk, een meeuw die m’n lunch jat als het raar is, gebeurt het hier. En daar schrijf ik dan weer over. Niet omdat het moet, maar omdat lachen soms het enige is wat overblijft. Wat ik heb ontdekt is dat zelfspot tenslotte goedkoper is dan therapie.

Toch fantaseer ik wel eens. Dat de mensen die mijn teksten lezen niet alleen denken: ‘leuk’, maar ook: ‘ik steun haar’. Gewoon, een tientje, twee of meer , altijd fijn. Niet omdat ik perfect schrijf of een filter over mijn hoofd smeer, maar omdat het écht is. Eerlijk, ongepolijst en blijkbaar is dat ook nodig.

Ik blijf die sloeber. Met hoofdletter S.

Die sloeber die graag schrijft en confronteert dan inpakt in suiker. Die liever een tekst online slingert dan een kortingscode en misschien is dat dom. Financieel gezien sowieso, maar als ik moet kiezen tussen oprecht zijn of populair, dan weet ik het wel.

En als jij nu denkt: “Die sloeber verdient meer dan alleen applaus,” dan is daar die knop. Geen druk en vooral geen truc. Gewoon een eerlijke vraag: wil je iets terugdoen? Doe het dan, omdat je lachte. En je geregeld dacht: au. Of gewoon omdat je voelt: dit is wat waard of jij bent het waard. Kom ik toch met een leuk product, ja, dat zou dan helemaal leuk zijn. Iets van mij wat bij jou staat en je vrolijk maakt.

PS: Wil je meer van dit soort teksten zonder glitterfilter? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief. Geen spam, geen coachingstrajecten, gewoon eerlijke chaos, recht uit mijn hoofd. En als je denkt: hé, ik laat wat achter geld, liefde, waardering dan mag dat, hieronder deze blog.